Blowing my nose every minute and consuming 2 boxes of tissues already, I write this Christmas article of Daisuki wearing my thickest winter coat inside my room in the middle of autumn. Heater on the full blast mode, I still shiver from the cold. Ibang klase ang strain ng virus na ito. Parang binugbog ang buong katawan ko. Malapit na rin akong mawalan ng boses dahil sa ubo. Buti na lang, hindi ako contestant ng Utawit.
Pagsapit ng aki, makikita mo na maraming Hapon ang nagiging ninja dahil sa pagsuot nila ng mask. My friends coming from abroad to visit Japan for the first time are always fascinated by these modern ninjas! Kung nasa Pinas ka, you should wear them because of the air pollution. Baka kulang pa nga ang mga cotton gauze mask na ito. Dapat sa atin, ang isuot ay gas mask. This is to protect yourselves from airborne pollutants and toxic gases!
In Japan, it’s different. They say there are 2 kinds of people who wear masks. One, those who are sick so they cannot spread the germs. And two, those who are still healthy and try to avoid catching the germs. However, I think there is a number three: yung mga nag sasakit sakitan! When I was still a salaryman in a company, there was this Japanese girl in the office who was wearing a mask for months. For a while, I thought she wore it to garner sympathy and even get less work load from her boss. But then, I realized she was just a bit anti-social and preferred to live in her own mysterious world. I called her the Ninja Girl!
Top 11 Mga Pinakamahusay Na Malagkit Na Plaster
Remember, in Japan, hindi ka pwedeng bumili ng antibio-tics sa drugstore kung walang reseta ng duktor. Kapag colds, fever, pain and runny nose lang, pwede kahit walang prescription. Pero tandaan mo, kung mataas na ang lagnat mo, kailangan mo nang uminom ng antibiotics. Most likely, meron either viral or bacterial infection na sa katawan mo. Marami sa mga Pinoy friends ko ay bumibili ng antibiotics sa Pinas pag-uwi nila at dinadala nila sa Japan. This is actually self-medication. Pero ingat lang po. Kung iinom ka ng antibiotics, dapat inumin mo lahat yan within the course duration kahit wala ka ng sakit. Kasi, baka ma-immune yung katawan mo at hindi na effective next time.
Pero, da best pa rin ang natural remedies. Drink lots of water. Lagyan mo ng freshly squeezed lemons. Spice up with cinnamon and ginger! Or sweeten up with honey. Sarap!
Kung talagang hindi na ninyo kaya at sa palagay ninyo ay mahihimatay na kayo, call for emergency help immediately. In Japan, ambulance services are provided by the fire department. Just dial 119 from any phone and request for an ambulance (kyukyusha). Libre po ang service ng ambulance sa Japan. Huwag kayong mag taxi! Gagastos pa kayo at baka anong mangyari pa sa inyo. Anong magagawa ng taxi driver? At least, sa ambulance, yung mga machong firemen, they will be there ready to give you a first aid kiss, este, CPR pala! Siempre, mouth to mouth resuscitation yan. Nahimatay si Inday, diba? “Oo nga, pero hindi nalunod, ” rekla-mong sagot agad ni Jena.
Salonpas & Salonpas Hot Koyo & Patch 5x2 Sheets Effective For Muscle Aches, Joint Pain, Sprains, Etc
When you get sick, you feel helpless. You need help. May asawa ka man, nasa opisina naman siya. May anak ka nga, nasa school sila. At kailangan mo pa silang pagluto kahit nango-ngorenta ka pa. Yung labada, pwede pang makahintay. Sino ang magsisilbi sa mga may sakit sa atin? Yung friends mo? Nasaan sila? Diba meron kang 1, 000 friends sa FB? Well, hanggang “like” na lang sila sa yo kung mag po-post ka.
Hay naku! Inday, at the end, you can only depend on yourself. Tayong nasa Japan, kailangan maging matibay. Genki ka man, genkinai ka man, ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo. Huwag ka ng umasa pa sa mga FB friends. Patayin na ang computer at itulog mo yan agad para makarecover.
Isa lang naman ang ninanamnam ko kapag may sakit ako. Yung aruga ni nanay. Si nanay na napakalayo and thousands of miles away. I yearn for my mother’s care! Miss ko na rin ang masarap niyang arroz caldo!
Barefoot Inclined: Old Guy Pains... Help! Salonpas, Kt Tape Pro X Patches, Zim's Max Arnice, And Cep Compression Review And Giveaway!
Sabi ni Manang Aruray, caregiver daw siya. She said can give me all the care I want. Naku, Aruray, tumigil ka nga! Juice ko po, patawarin! Tataas lamang ang lagnat ko kung ikaw ang mag-aalaga sa akin. Ambulansya!!!
Disyembre na. Napakabilis ng panahon. Parang kailan lang ako nagsulat ng aking New Year article, ngayon naman ay Christmas article na ulit. Syempre, dito sa Pilipinas, warm lagi ang Pasko, di tulad sa Japan na napakalamig (oo, literally at figuratively speaking).
Kung bibilangin ko, 25 na Pasko na ang aking naranasan. Karamihan hindi ko maalala ang mga pangyayari noong mga unang Pasko sa buhay ko. Syempre sino ba naman ang nakakaalala ng Pasko noong sanggol pa lang sila? Ang mga naaalala ko sa mga Paskong nagdaan ay kakaunting mga mahahalaga at hindi makakalimutang mga tagpo.
Talabat: Food & Groceries
Noon, wala kaming Christmas tree. Bumili lang ang lola ko para ako'y mapasaya. Isang maliit na Christmas tree, yun bang smallest size na pampatong lang sa ibabaw ng mesa, pero tuwang-tuwa na ako. Kinabitan ko ito ng mga bunga ng aratilis o sarisa kung tawagin sa Ilonggo na hinarvest namin ng yaya ko sa sementeryo. Nilanggam ang aming Christmas tree makalipas ang ilang araw.
Noon, tuwing uuwi ang aking ina sa Pasko ay may kung sinong magkakalat sa kanayunan na dumating si Beth! Sa bisperas ng Pasko ay darating ang isang truck (truck ng tubo, 6-wheeler, malaki) ng mga kamag-anak namin mula sa kanayunan, kasama ang ibang kapitbahay nila at kung sino pang kakilala ni kwan na niyaya ni kwan. Okay na lang kahit biglaan tutal Pasko naman at nanabik daw silang makitang muli si pinsang Beth. Uulan ang tig-iisang daan na ipamimigay sa naghihingi ng pamasko at malayo-layo nga naman ang nilakbay nila. Masaya naman ako dahil andaming tao at andaming handa bigla, pero ewan ko kung ano ang naramdaman ng bulsa ng aking ina.
Kami ng mga pinakamalalapit kong mga pinsan ay sasayaw ng Macarena for the entertainment of all at para sa prize money na 20-pesos each. Hindi ko naman memorize ang mga steps ng Macarena pero sige lang ako ng sige, at kung ano man ang gawin ko ay yun na rin ang gagawin ng iba. Nagmukha man kaming tanga, okay lang dahil may 20 peso prize money na kung papalarin ka ay madodoble pa, depende kung bigay na bigay ka sa sayaw mo.
Bumili Ng Rheumatism Arthritis, Muscle Sprain, Knee Waist Pain, Back Shoulder Pain Relief Spray
Nitong 5 years ago lang, nagpasko kami sa Batangas. Bago magpasko ay nag-away kami ng aking ama at walang kibu-an. Ngunit nagsimbang gabi ako at parang sinadya yata ni padre na patamaan ako nang sinabi niyang ikaw na anak, ikaw ang unang magpakumbaba sa iyong magulang dahil pasko naman. Kinabukasan ay maaga kong pinuntahan ang aking ama habang siya'y nagkakape sa balconahe. Niyakap ko siya at sinabing, bati na tayo, Pa. Wala siyang naisagot. Nanginig lang siya habang hawak-hawak ang tasa ng kape at sigarilyo at habang pinipigilan ang luha niyang pumatak. Muntik na akong matawa kaya't iniwan ko na lang siya bago pa masira ang moment. Kinabukasan, nagluto siya ng paborito kong dinuguan.
Ang Pasko ay hindi naman pabonggahan. Para sa ating mga Pilipino, ang Pasko ay tungkol sa pamilya at pagsasama-sama. Siguro, sa lahat ng lahi sa mundo, sa ating mga Pilipino pinaka-big deal ang Pasko. Hindi ito isang one-day event lang. Usually, buong Disyembre ito hanggang mag Bagong Taon. September pa nga lang minsan ay may maririnig ka nang mga Christmas songs kung saan-saan at makakakita ka na ng Christmas lights na nakakabit sa mga kabahayan. Ang mga nasa abroad ay ilang buwang magpaplanong umuwi para makasama ang pamilya.
Nakasanayan kong tuwing magpapasko ay uuwi ang aking ina o mga tiyahin galing abroad tapos kami'y magsasaya ng magkakasama. Ang Pasko sa amin ay parang reunion ng pamilyang karamihan ay nasa ibang bansa. Nito nga lang mga nagdaang Pasko, hindi ko masyadong nadama o na-appreciate dahil hindi nakauwi ang aking ina. Hanggang webcam lang kami. Nanonood siya habang kumakain kami ng Noche Buena dito at nandoon din siya sa kabilang dako kumakain kasabay namin.
Gamot Sa Pigsa
Sa Paskong 2014, walang taga abroad sa pamilya naming uuwi. Ewan ko ba kung bakit sabay-sabay din silang lahat hindi uuwi ng Pinas. Magsisimba na lang kami dito upang magpasalamat sa Diyos, mag we-webcam na lang at maghahanda na lang kami ng sapat para sa amin, huwag masyadong madami dahil sayang lang pag hindi naubos at isa pa dahil nagtitipid tayo.
As part of the govern- ment’s long term strategy for growth which is the so called third arrow of Abenomics, to enhance productivity and to retool Japan’s economic structure, women should be given much greater opportunities. This is where “womenomics” come into play (the term originally coined by Kathy Matsui in 1999 as managing director of Goldman Sachs Japan) and has become a keyword in Abe’s economic plan. Abe has stressed in his speeches that under his administration, women’s active participation constitutes the core of the growth strategy, rather than just a social policy. The 1999